اقامت
آشنایی با اقامت و مهاجرت
مهاجرت چیست؟
مهاجرت یا کوچ به معنای جابه‌جایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار و زندگی است.
در واقع می توان علل مهاجرت را به دو دسته به شرح زیر تقسیم نمود:
الف) مهاجرت اجباری – به علت مشکلات: مردم معمولاً به دلیل عوامل نامساعدی مانند مسائل سیاسی، اقتصادی،
کمبود غذا و امکانات، مشکلات بهداشتی، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و کمبود امنیت مهاجرت می‌کنند.
البته دلایل بسیاری را می توان در این قسمت نام برد اما بیشتر موارد همین موارد ذکر شده در سطر فوق است.
مهاجرت اجباری بیشتر به این معناست که اگر شرایط بهتر بود شاید این اشخاص تصمیم به مهاجرت نمی گرفتند.
ب) مهاجرت اختیاری – برای دستیابی به شرایط بهتر: دلیل دوم می‌تواند شرایط و عوامل مساعد جذب کنندهٔ کشور {های} مقصد باشد.
برای مثال معیارهایی مانند امکانات بهداشتی بیشتر، آموزش بهتر، درآمد و رفاه بیشتر
و سایر آزادی های سیاسی و اجتماعی را نیز می توان نام برد.
اگرچه مهاجرت بشر برای مدت صدها هزار سال وجود داشته و دارد.
اما «مهاجرت» در مفهوم مدرن به حرکت و کوچ افراد از یک ملیت- کشور به کشور دیگر، که در آنجا شهروند نیستند، تعریف می‌شود.
مهاجرت به طور ضمنی به اقامت (سکونت) دراز مدت نیز اطلاق می‌شود.
توریست ها و بازدید کنندگان موقتی و کوتاه مدت به عنوان مهاجر شناخته نمی‌شوند.
مهاجرت دارای مقدماتی است.
برای مهاجرت به کشور هدف (کشور مقصد) ابتدا باید اهداف خود را تعریف نمایید
و مشخص کنید انتظارات شما از مهاجرت چیست و چه معیارهایی مد نظرتان است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص بخش مقالات سایت را مطالعه نمایید.
تا به ذهنیت و تفکر شما در این خصوص کمک نماید.
بطور کلی مراحل مهاجرت را می توان به شرح زیر ارائه نمود:
- انتخاب کشور مقصد.
- ارزیابی درخواست اقامت.
- انتخاب راه و چگونگی دریافت اقامت با توجه به سن و تحصیلات و ساختار خانواده شما.
- انتخاب نوع اقامت (با مشاوره موسسه) با توجه به انتظارات شما از کشور مقصد و هدف از مهاجرت.
- اقدامات مورد نیاز برای دریافت اقامت.
- مدارک لازم برای دریافت اقامت.
- هزینه لازم برای دریافت اقامت.
- زمان لازم برای دریافت اقامت.
- دریافت اقامت و شروع حرکت.
- پرواز به مقصد و جاگیر شدن. (اطلاعات کامل و خدمات رسانی ما در کشور مقصد را در قسمت مقالات در سایت مطالعه نمایید.)
قوانین کلی مهاجرت (اقامت/تابعیت):
مواردی وجود دارد که شما باید از ابتدا بدانید:
۱- هیچ کشوری در ابتدا به شما اقامت دائم (تابعیت) نمی دهد مثلا:
در کشورهای اتحادیه اروپا ابتدا به مدت ۵ سال اقامت موقت و سپس اقامت دائم (تابعیت) داده می شود.
ولی در کشورهای دیگر مانند کانادا ابتدا به مدت ۲ تا ۴ سال اقامت موقت و سپس اقامت دائم (تابعیت) داده می شود.
و در کشور آمریکا نیز این پروسه ۱۰ سال طول می کشد.
پس از دریافت اقامت دائم، متقاضی می تواند درخواست پاسپورت نماید.
۲- اخذ پاسپورت از هر کشوری با شرایط زیر امکان پذیر است:
- باید دارای اقامت دائم (تابعیت) باشید.
- به زبان آن کشور در حد مجاز و تعیین شده مسلط باشید.
- در بعضی از کشورها باید گواهی موفقیت در آزمون تاریخ و مدنی و جغرافیایی آن کشور را داشته باشید.
- گاهاً استثنائاتی وجود دارد که در ابتدا و یکباره می شود پاسپورت دریافت کرد (بعد از ۶ ماه) که اغلب نسبت به سایر روش ها پرهزینه تر هستند و بیشتر در کشور های حاشیه ای رواج دارد تا کشورهای اصلی.
۳- حداقل مدت زمان لازم به صورت سالانه برای حضور در کشور مقصد یا داخل اتحادیه:
در مورد کشورهای اروپایی در روش های سرمایه گذاری، مانند خرید ملک و ثبت شرکت،
نباید بیش از شش ماه خارج از منطقه اروپا (شنگن) باشید.
برای مثال شما می توانید اقامت اسلوواکی یا مجارستان را داشته باشید.
(که نسبت به آلمان و هلند و … ارزان تر و سهل الوصول تر است)
ولی در آلمان یا هلند یا سوئد و یا هر کشور اروپایی عضو شنگن بصورت قانونی زندگی کنید،
به این معنی که از خدمات اجتماعی آنجا به صورت کامل بهره مند هستید.
و می توانید ملک و آپارتمان و خونه و ماشین به نام خودتان و اهل خانواده خریداری نمائید
و فرزندانتان مدرسه بروند و از امکانات خدمات بهداشتی و درمانی نیز بهره مند شوید.
۴- قوانین و روندهایی که در این سایت توضیح داده می شوند صرفاً برای روش های مهاجرت قانونی هستند.
و شامل قوانین پناهندگی نمی باشند.
چرا که دارای استثناء بوده و قوانین متفاوتی در حقوق شهروندی و اخذ تابعیت و پاسپورت دارند و موسسه در زمینه پناهندگی مشاوره و اقدامی ندارد.
لذا با توجه به قانون هر کشور، بعد از گذشت چند سال (اشاره شده در بالا) به شما اقامت دائم (تابعیت) داده می شود.
در واقع شما در ابتدا شهروند آزمایشی هستید و باید قوانین کشور مقصد را رعایت نمایید.
آنها می خواهند بدانند که شما یک شخص معمولی هستید
و اول از همه به قوانین شهروندی پایبند بوده اید، مالیات داده اید و شهروند سالمی (از لحاظ رفتاری) هستید.
تفاوت اقامت و تابعیت:
تعریف تابعیت
تابعیت به معنی عضویت فرد در جمعیت تشکیل دهنده یک دولت است.
به عبارت دیگر تابعیت رابطه ای حقوقی و معنوی، داخلی و سیاسی بین شخص و کشور متبوعش است
و در قبال یکدیگر تکالیفی دارند.
تابعیت دو نوع است:
- تابعیت نسبی (اصلی)
- تابعیت اکتسابی (دوم)
تابعیت نسبی (اصلی): در این نوع تابعیت (خونی) فرزند متولد شده تابعیت والدین خود را کسب خواهد کرد
مانند کشورهای اروپایی.
و در سیستم خاک، اقامت کشوری به طفل داده خواهد شد که در قلمرو حاکمیت آن متولد شده است مانند کشور کانادا.
فراموش نشود که تابعیت فرزند از هر قلمرویی منوط به تابعیت والدین از همان قلمرو است.
و صرف تولد در قلمروی (کشوری) دیگر به فرزند تابعیت آن کشور تعلق نمیگیرد.
تابعیت اکتسابی: این نوع تابعیت به ۴ طریق است: (مهاجرت موفق موجب تابعیت اکتسابی میگردد.)
- تابعیت ارادی: توسط متقاضی و با اراده ایشان تحصیل می شود (مانند شما که قصد اخذ اقامت و سپس تابعیت برای خود دارید.)
- تابعیت غیر ارادی: اراده فردی دیگر در اخذ تابعیت شخصی دیگر (مانند اراده والدین در اخذ تابعیت برای فرزند خود.)
- تابعیت تحققی: که در نتیجه ازدواج با شخصی که تابعیت کشور مقصد را دارد حاصل می شود.
- تابعیت اجباری: (در این مقاله جایگاه توضیح ندارد و مرتبط نیست.)
تعریف اقامت:
اقامت را می توان رابطه ای مادی و حقوقی و بدون توجه به تابعیت فرد،
که او را به قسمتی از خاک یک کشور مربوط می کند، تعریف کرد.
باید توجه نمود که اقامتگاه هر شخص، محل و مکان مشخصی از یک کشور است
که رابطه ای مادی و حقوقی بین آن شخص و کشور بوجود می آورد.
اگر فردی بخواهد در کشور دیگری (به غیر از وطن خود) اقامت داشته باشد، باید ابتدا از کشور مورد نظر مجوز اقامت اخذ نماید.
و پس از مدتی مشخص که در قوانین کشور مقصد آمده است در آنجا زندگی نموده و سپس درخواست تابعیت نماید.
بدیهی است که در اغلب و اکثر مواقع شخص متقاضی باید نخست مجوز اقامت در کشور مورد نظر را دریافت کند و سپس با گذشت زمانی معین و شرایطی معلوم، تابعیت آن کشور را درخواست نماید.
راه های مهاجرت و اخذ اقامت به روشهایی به شرح زیر تقسیم می شود:
۱. روش (تخصص) شغلی:
این روش برای کانادا و استرالیا بیشتر شناخته شده است. البته برای اروپا هم وجود دارد و به نام گرین کارت دانمارک و یا بلوکارت معروف است.
در این روش متقاضی باید دارای شاخصه ها و معیارهایی باشد مانند سن مناسب، تحصیلات و رشته مرغوب، سابقه کار و توانایی در زبان خارجی مد نظر است.
۲. روش سرمایه گذاری:
این روش شامل سرمایه گذاری، راه اندازی کسب و کار (خود اشتغالی) و کارآفرینی
در قالب شخصیت حقیقی یا حقوقی است و در ۳ نوع زیر قابل انجام است:
الف) ثبت شرکت:
هم اکنون در آلمان، مجارستان، هلند، اسلوواکی و کشور های مشابه …
مزایا:
– اخذ کارت اقامت.
– اختصاص یورو کد به شما و اعضای خانواده.
– جهت دریافت اقامت نیاز به استخدام اجباری کارمند در شرکت نمی باشد.
– نیاز به سابقه شغلی و مدرک زبان ندارید.
– اجازه کار و فعالیت در کلیه کشورهای اروپایی عضو شنگن.
– اجازه زندگی و تحصیل در کلیه کشورهای اروپایی عضو شنگن.
– امکان دریافت گواهینامه رانندگی با اعتبار بلند مدت به پشتوانه گواهینامه ایران شما.
– داشتن سند به نام (دارایی های منقول و غیرمنقول) در کلیه کشورهای اروپایی.
– دریافت ویزای کشورهای آمریکا، کانادا و استرالیا به راحتی به پشتوانه کارت اقامت اروپایی شما.
– با کارت اقامت می توانید از ایران به مقصد هر کشور اروپایی عضو شنگن بدون محدودیت پرواز کنید.
– اقامت شنگن و اجازه سکونت و اشتغال در کلیه کشورهای عضو شینگن …
(البته با طی مراحل قانونی کسب اجازه سکونت در کشور دیگر عضو شنگن–
که صرفاً یک روند اداری است و به سهولت امکان پذیر است.)
در این بین، کشور اسلوواکی و مجارستان با این روش اقامت می دهد
که ریسک آن بسیار پایین و روشی قابل اتکا به شمار می رود.
توضیحات لازم را در بخش مربوطه در همین سایت بخوانید.
نکته : در این روش پرداخت مالیات سالانه وجود دارد.
الف – ۱) ثبت شرکت و انتقال شغل از کشور مبدا به کشور مقصد (آلمان و هلند)
اگر شرکت با مسئولیت محدود در کشور مقصد ثبت شود اجبار به استخدام کارمند با تابعیت کشور مقصد نخواهید داشت.
اگر شرکت سهامی خاص ثبت شود شما ملزم به استخدام ۲ تا ۴ نفر (بسته به ایالت) خواهید بود.
این کارمندان باید بیمه باشند و قرارداد فی مابین و حقوق ماهیانه مشخص داشته باشند.
جهت اثبات شغل، شما در ایران نیازمند به جواز کسب و یا شرکتنامه می باشید.
اگر شما مدیر عامل یا عضو هیئت مدیره شرکتی هستید باید حداقل ۳۰% از سهام آن شرکت را دارا باشید.
و حداقل یکسال از فعالیت شرکت گذشته باشد.
مزایا: دارای کارت اقامت و یورو کد هستید و کلیه موارد ذکر شده در قسمت مزایای آیتم فوق را شامل می شود.
نکته: حتما باید بیش از یک سال در شغل بیزینسی مورد نظر دارای سابقه فعالیت باشید.
سابقه فعالیت شما با جواز کسب قبلی و یا اساسنامه و شرکتنامه و گردش حساب بانکی به نام شرکت
و گاهاً با مفاصا حساب اداره مالیات … سنجیده می شود.
در مواردی که الزام به استخدام کارمند وجود دارد این اشخاص باید تبعه کشور مقصد باشند
و نمی توانید از ایران استخدام و با خود به اروپا ببرید.
مالیات سالانه در این روش با توجه به مقدار فعالیت شرکت سنجیده می شود.
ب) خرید ملک:
با خرید ملک به مبلغ ۵۰۰ هزار یورو و یا بیشتر در همه کشور های اروپایی می توانید اقامت آن کشور را دریافت نمایید.
(به غیر از سوئیس)
مزایا: مالیات سالانه براساس فعالیت ندارد و دارای کارت اقامت و یورو کد هستید با سایر مزایای ذکر شده در موارد فوق.
نکته: اجازه اشتغال ندارید و در زمان خرید ملک ۹% مالیات بر خرید
و هزینه های آژانس املاک و وکیل به ۵۰۰ هزار یورو اضافه می شود.
همچنین حضور و سکونت اجباری سالانه حداقل ۶ ماه باید رعایت شود تا اقامت تمدید شود.
ج) روش تمکن مالی
این روزها برای یونان و اسپانیا و ایتالیا و فرانسه رواج دارد.
به این صورت که باید مبلغ حداقل ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار یورو را تقریباً به صورت دائمی
در حسابتان در ایران داشته باشید و در موعد تمدید پرینت حساب ارائه نمایید.
مزایای این روش: مالیات سالانه برای فعالیت وجود ندارد.
معایب: اجازه اشتغال و ایجاد درآمد به هیچ روش ندارید و کارت اقامت ندارید بلکه صرفاً ویزاست همچنین فاقد یورو کد خواهید بود.
۳. روش ازدواج
در این روش، اگر یکی از زوجین دارای اقامت (موقت یا دائمی) کشور دیگری باشد،
با ارائه عقدنامه رسمی و طی روال قانونی برای فرد متقاضی نیز اقامت کشور موردنظر با تبعیت از همسر، صادر خواهد شد.
این موسسه فقط در زمینه ازدواج های واقعی و در صورت ارائه عقدنامه رسمی و قانونی، می تواند به شما کمک نماید.